Yaşamın her zaman ince bir çizgisinin olduğunu düşünürüm. Ve bu çizginin kırılması ya da bozulması durumunda tekrar eskisi gibi olmasının mümkün olmadığını da iyi bilirim. Çünkü insan ilişkileri kristal bir vazo gibidir ve o kristal vazo kırıldığında ne yaparsanız yapın eskisi gibi olamaz. Ne kadar iyi tamir edilirse edilsin yine de bir yerlerinde izler kalır. Yenisini alsanız dahi eskisinin yerini tutmaz. Bir eşyanın yenisini bulabilirsiniz ama kaybedilen bir insanın yerini başka insanlarla dolduramazsınız. Bu anlamda yeri dolmayan tek şey insandır.

Eğer bir çocuk aile büyüklerinin sözünü dinlemeyip kendi bildiğini yapıyorsa bilsin ki sonu hüsran olur. Çünkü hiç bir anne baba çocuğunun kötü olmasını istemez.

Eğer bir evliliği aile büyükleri istemiyor, ufak sorunlar devleşiyorsa yine o evlilikten (genel anlamda) hayır gelmez. Ve bu süreç öyle bir zamana yayılmıştır ki, neyin ne zaman ve nerede ortaya çıkacağını bilemezsiniz.

Bunun değişik durumları vardır yaşamda; gün döner iyiler kötü, kötüler iyi duruma gelir. Zenginler fakir, fakirlerde zengin olabilir.

Yine bir yerlerde yeni insanlarla tanışabilir,........

© Hürses