Hey gidi günler, hey...

İlkokul günlerimiz...

Pazartesi günleri temiz mendillerimizin üstüne parmaklarımızı koyar, öğretmenimiz kontrol ederdi.

Pazar akşamları yıkanma günlerimizdi.

Annem her pazar akşamı beni yıkar, tırnaklarımı keserdi.

Alışkanlık devam eder şimdi bile,

Her Pazar günü mutlaka ama mutlaka tırnaklarımı keserim.

Bu hiç aşmaz ve atlanmaz,

Ölüm günüme kadar da devam edecek gibi..

Bir gün ev ödevi almıştık okulda,

“Dünya’nın en acı şeyi ile en tatlı şeyi nedir?” diye...

Tüm sınıf cevabı bulmada yetersiz kalmıştık, sırayla defterimize yazılanları okuyorduk.

Kimileri acı şeyler........

© Hürses