Türkiye, akademik alanda dünya ile rekabet edebilecek bir bilim ekosistemi kurmayı hedeflerken, akademisyen maaşları bu vizyonun en büyük engellerinden biri haline gelmiştir. Hakim, savcı ve tıp doktorları gibi meslek gruplarına yapılan maaş iyileştirmeleri, akademisyenleri kapsam dışında bırakmış, üniversite hocaları akademik üretimden çok, ekonomik zorluklarla mücadele etmek zorunda kalmıştır. Peki, ülkenin bilimsel ve ekonomik kalkınmasında kilit rol oynayan akademisyenler, neden bu kadar göz ardı edilmektedir?

Bir ülkenin akademik gelişmişliği, aynı zamanda refah seviyesinin bir göstergesidir. Dünyanın en başarılı üniversitelerine sahip ülkeler, akademisyenlerine yalnızca prestij değil, aynı zamanda rahat bir yaşam standardı sunar. Türkiye’de ise akademisyen maaşları enflasyon karşısında erimekte, bilim insanları bilim üretmek yerine geçim mücadelesine odaklanmaktadır.

Mevcut maaşlarla akademisyenlerin uluslararası konferanslara katılımı neredeyse imkânsız hale gelmiştir. Oysa ki akademik dünyada rekabet edebilmek için bilim........

© Hür Fikirler