Belleğimde iz bırakan ve unutamadığım o fotoğrafa bir kez daha anımsıyorum.

Mevsim yaz olmalı. Çünkü fotoğraftaki hakimin ve gazetecinin gömlekleri kısa kollu.

Fotoğraf Ankara’da belediyenin bir otobüs durağında çekilmiş.

Hakimin saçları-bıyıkları ağarmış. Giysileri mütevazi. Kolunda marka olmayan bir saat. Başı dik, bakışları dalgın, düşünceli.

Hakimin adı Turgut Okyay. 28 yıl Ağır Ceza, Devlet Güvenlik Mahkemesi başkanlığı, 6 yılı Yargıtay üyeliği olmak üzere 42 yıl hakimlik yapan, İmralı adasında PKK elebaşı Öcalanı yargılayan, idam cezası veren kurulun başkanı da olan hakim otobüs durağında tahta bir bankta oturuyor.

2017 yılından önce Antalya’da Adalet Bakanlığı kampında tanışmış, zaman zaman yürüyüşler yapmış ve birçok konuda sohbet etmiştik.

Sözcü Gazetesindeki 5/07/2017 günlü yazısında Saygı Öztürk Yargıtay Onursal Üyesi Okyay’la karşılaşmasını şöyle anlatıyor:

“Belediye otobüsü beklerken, onu evinin yakınındaki otobüs durağında gördüm. Buyrun birlikte gidelim dedim. Otobüsünün gelmek üzere olduğunu söyledi. Ardından, “Hiç otomobilim olmadı. Kooperatife girip edindiğim ve halen oturduğum ev dışında evim yok. Tek maaşım var. onunla otomobil alacak bir gücüm de yok. Devletin korunma amacıyla verdiği otomobille sadece ve sadece hastaneye giderim. Onun dışında asla kullanmam”

İşte bir zamanların hakimleri böyleydi. Şimdide çok sayıda aynı görüş ve düşünceye sahip hakimlerimiz var. Ancak hukuk ve yargı dünyamız o kadar bulanık ki, anlamak olanaksız!

42 yıl hakimlik yapan Okyay bir otomobil alamamış.

Fakat yazılanlara göre 2007 yılında Hukuk Bürosu'nu kuran birkaç yıllık avukat Rezan Epözdemir 35 milyon TL değerindeki Mercedes Maybach marka bir araca sahip.

Başka aracı da var mı bilemiyorum.

Ayrıca Galatasaray’da Osimhen transferi öncesi 2,5 milyon avro bağışlamaya hazır olduğunu söylemiş. Epözdemir’in evinde yapılan arama işleminde biri 1 milyon 560 bin lira bono,........

© Hukuki Haber