Yaklaşık 40 yıl kadar önceydi.
O yıllarda çalıştığımız Güneş Gazetesinin Himaye-i Etfal Sokaktaki (Çocukları Korumak /Sokağımızın ismi de ilginç bir tesadüf olmuş) ofisimizde haberlerimizi hazırlarken duyduğumuz silah sesleri nedeniyle pencerelerden sokağa doğru baktığımızda sokak köpeklerinin, tüfekle ateş edilerek öldürüldüklerini görmüştüm. Bu vahşeti yapanlar o zamanki Samsun Belediyesinin görevlileriydi.
Kanımız donmuştu.
Geçen yıl 5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunu'nun kabul edilip yürürlüğe girdiği günlerde, Anadolu’nun bir şehrinde sokak hayvanları için yaptırılan bir barınakta, hayvanları korumak ve kollamak adına belediyeden maaş alan bir görevli kürekle vurarak bir köpeği öldürüyordu.
Görevlinin soğukkanlılıkla işlediği bu cinayeti televizyon ekranlarından izlerken de, 40 yıl önce gözümüzün önünde işlenen vahşet sırasında olduğu gibi yine kanımız donmuştu.
Kanımızı donduran son vahşet de, iki üç gün önce Samsun’un İlkadım ilçesindeki hayvan barınağı yakınlarında işlenmiş.
Bir çöp konteynerinde, dokuz sokak köpeğinin cansız bedenine rastlanmış.
Kelimeler boğazda düğümleniyor.
“Dokuz köpek” deyip geçiyoruz ya, sanki rakamdan ibaret. Oysa her biri can taşıyordu; ürperen, korkan, sevinen, acı çeken birer canlıydı.
Önce........

© Hedef Halk