Bu yazımı İbrahim Kalın'ın "İslâm ve Batı" kitabına hasrettim. Kitap 240 sayfa olup, ilk baskısı 2007 yılında İSAM tarafından gerçekleştirilmiş ve aynı yıl Türkiye Yazarlar Birliği Fikir Ödülüne layık görülmüştür. Zihin açıcı olması ve kitapla ilgili malumat vermesi bakımından bazı pasajları sizinle paylaşacağım:

Müslüman âlimler dinî ya da fıkhî anlamda kesin ve mutlak bir "İslam Kültürü" tanımı yapmadılar. Çünkü İslam'ın iki temel kaynağı olan Kur'an ve Sünnet böyle bir şeye izin vermiyordu.

Bunun yerine "Dinle ve ortak iyiyle çatışmadığı müddetçe bütün kültür formları mubahtır" ilkesi takip edildi. Bir başka ifadeyle, dinî değerlerle evrensel değerler arasında bir bütünleyicilik ilişkisi öngörülmekteydi. Bu ölçüye uyan her âdet, gelenek ve kültür formu insanlığın ortak mirası olarak kabul edildi. (s. 19-20)

Her medeniyetin birtakım sabiteleri vardır. Ama bu ilkeler zamana ve mekâna farklı biçimlerde yansır. İslâm kültür ve medeniyetinin Arap yarımadasında aldığı şekille, Anadolu'da ve Hint alt kıtasında aldığı şekiller birbirinden farklıdır. Bu coğrafyalarda ortaya çıkan kültür ve sanat formları, üretim ve tüketim biçimleri, mimari tarzları, lengüistik gelenekleri önemli farklılık arz eder. Bu kaosun değil, İslâm medeniyetinin iç zenginliğinin bir göstergesidir. (s. 28)

Klasik din bilginlerinin altını çizdiği gibi, İslâm'ın temel ilkeleriyle........

© Hedef Halk