Bugün 13 Mayıs; Türkçenin bu coğrafyada Karamanoğlu Mehmet Bey’in fermanıyla resmi dil olarak kabul edilişinin 748. yıldönümü. Hepimize Kutlu Olsun.

Dil; insanlar arasında anlaşmayı sağlayan doğal bir araçtır. Ayrıca dil, hem kültürün en önemli unsuru hem de kültürel değerleri gelecek nesillere aktaran en önemli araçtır. Bu nedenle dilimiz, geçmişle gelecek arasında bir köprü konumundadır. Özellikle de somut olmayan kültürel miras dil aracılığıyla aktarılır ve yaşatılır. Bizi biz yapan bütün özelliklerimiz, kültürel kodlarımız dilimiz sayesinde korunmuştur. Dillerine sahip çıkamayan milletler önce milliyetlerini, sonra da bağımsızlıklarını kaybetmişlerdir.

Türkiye Cumhuriyeti’nin, resmi dili “Türkçe”dir ve Türkçe demek Türk demektir. Türkçe, Türk milletinin ve Türkiye’de yaşayan halkın çimentosudur. Anayasamızda Türk tanımı ırk esasına göre değil, vatandaşlık esasına göre yapılmıştır. Öyleyse bütün vatandaşları bir arada tutmanın, kaynaştırmanın, bütünleştirmenin, bilinçli birer yurttaş yapmanın, devleti bağımsız kılmanın bir yolu olmalıdır. Bu yol “dil birliğinden” geçmektedir. Çünkü Türkiye Cumhuriyeti çok dinli, çok dilli, çok uluslu ve çok mezhepli bir imparatorluk bakiyesidir. Bu toprakların daha fazla küçülmesine kimsenin tahammülü yoktur. Bu topraklarda elbette Türkmen nüfus ağırlıklı olmakla birlikte; Arap, Çerkez, Gürcü, Laz, Arnavut, Boşnak, Kürt, Zaza ve bir kısım azınlık nüfusun yaşadığı bu ülkeyi kuran irade tarafından bilinmekteydi. Bu nüfusun büyük........

© Hedef Halk