“Okul hakkında konuşurken temel hedefimiz aşırı yüksek ya da aşırı düşük beklentiye sürüklememek olmalıdır. Çocuğunuzun kendi hızına saygı duyun ve yanında olduğunuzu hissettirin. Çocuğunuzun her zaman olumlu duygular ve tutum içerisinde olmasını beklemeyin. Olumsuz duygular ve tutumlar da çok öğretici ve geliştirici hayat deneyimleridir.”

Dr. Bahar Uyaroğlu ile her yönüyle okula başlamayı konuştuk.

Çocuğun okula başlaması neden bu kadar önemli bir dönüm noktası?

Okul, çocuğun aile dışındaki ilk büyük toplumsal deneyim alanıdır. Evde alıştığı güvenli ortamın düzeni dışında, akranlarıyla, yetişkinlerle ve kurallarla tanıştığı yeni bir ortama girer.

Bu süreç sadece “okuma yazma öğrenme” değil; sabretmeyi, paylaşmayı, kendini ifade etmeyi, sorumluluk almayı ve sosyal problemlerini çözmeyi deneyimlediği bir süreçtir.

Okula başlamak, aslında çocuğun hayat boyu sürecek öğrenme yolculuğunun ilk durağıdır.

Ebeveynler çocuğun “okula hazır” olduğunu nasıl anlayabilir?

Hazır bulunuşluk deyince çoğu kişinin aklına sayıları bilmek ya da kalemi doğru tutmak gelir. Bunları değerlendirmek için uzmanların kullandığı bazı standart testler vardır. Ancak bu değerlendirme akademik becerilerle sınırlı değildir. Asıl mesele çocuğun günlük yaşam becerileri ve sosyal duygusal beceriler bağlamında da hazır olup olmadığıdır. Kendi başına tuvalete gidebilmesi, ayakkabısını çıkarıp giyebilmesi, öğretmeninin yönergelerini takip edebilmesi ve en önemlisi duygularını ifade edebilmesi yönetebilmesi önemlidir. Bu becerilerin hepsini kazanmış olmasını değil ama kazanmaya hazır olmasını bekleriz. Yani okula hazır olmak, zihinsel olduğu kadar sosyal-duygusal bir olgunluk gerektirmektedir.

Bu süreçte ebeveynlerin en çok yaptığı hatalar neler?

En sık yapılan hata, kaygıyı çocuğa bulaştırmak. “Ya ağlarsa, ya alışamazsa, ya arkadaş edinemezse” gibi endişeler........

© HalkTV