Nedendir bilinmez. Okuyana, yazana, çizene, eğitimliye bir mesafeliyiz halidir gidiyor. İlginç bir coğrafya ve ilginç bir bakış açısı. Taksiye, minibüse bindiğinizde şoför başlar. Kahveye gittiğinizde arkadaşlar başlar… “Okuyup da napcan, okuyanlar ne oldu sanki! Bizde kafası çalışmayanı okuturlar. Hoca hoca ben de hayat üniversitesinin mektebini okudum. Bu ülkenin başına ne geldiyse oğuyandan geldi, akademisyenden üniversitelerden geldi. Bütün psikologlar manyaktır, ne psikoloğa gidecem la, adamın kendisine faydası yok ki. İnek gibi ders çalışıyor. Sözde okumuş… Abi bu çok kitap okuyor, kafayı yemiş. Az oku la, kafayı yiyecen. Bazı belediye başkanı, vekil ve siyasetçiler saatlerce okuyan ve aklı başında kişileri saatlerce kapılarında bekletirler. Sırf kişisel egolarını tatmin için…” Bir eğitimin cehaletine övgü halidir, almış başını gidiyor.

Oysaki Yönümüzü Eğitime, Bilime ve Akla Dönmeliyiz

Cehaletin, çalışmamanın, eğitimsizliğin bu kadar revaçta olması toplumumuz adına çok büyük bir tehlike. Oysaki bütün gelişmiş ülkeler gibi yönümüzü eğitime, bilime ve akla dönmek zorundayız. Biz hangi ara nasıl bu hale geldik? Oysaki İslam dini açısından baktığımızda ilk emir ”Oku” ve........

© HalkTV