Merhaba kıymetli okuyucularım,

Türkiye’de taşeron işçilik, 21. yüzyılın en tartışmalı çalışma biçimlerinden biri olmaya devam ediyor. 2018 yılında çıkarılan 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile yüz binlerce taşeron işçiye “sürekli işçi” kadrosu verildiğinde, iktidar bunu “taşeron sisteminin sonu” olarak duyurdu. O günlerde pek çok insan bu adımı, emeğin hak ettiği güvenceye kavuşması olarak gördü. Ancak bu manzaranın dışında bırakılan, görmezden gelinen bir kesim vardı: Kamu İktisadi Teşebbüsleri’nde (KİT) çalışan on binlerce taşeron işçi.

Devlet Hava Meydanları İşletmesi’nden TCDD’ye, Türkiye Taşkömürü Kurumu’ndan PTT’ye, Eti Maden’den Çaykur’a, kamu bankalarından TRT’ye kadar birçok kurumda çalışan bu işçiler, kamunun en kritik işlerini yapmalarına rağmen kadro düzenlemesinden yararlanamadılar. Bugün sayıları yaklaşık 80 bini bulan bu emekçiler, aileleriyle birlikte yüz binlerce kişilik bir kitleyi oluşturuyor. Bu kitle, yedi yıldır verilen sözlerin tutulmasını bekliyor.

2018’deki düzenlemenin ardından KİT işçilerine de kadro verileceği defalarca dile getirildi. Seçim meydanlarında, miting kürsülerinde bu vaatler yinelendi. Ancak 2019 yerel seçimleri öncesinde yapılan bazı açıklamalarda “KİT’lere kadrolarını verdik” denildi. Oysa gerçekte böyle bir kadro verilmemişti. Bu ifadeler, hak talep eden işçilerde derin bir hayal kırıklığı yarattı.

Bu sözlerin ardından konu giderek “üzeri kapatılan” başlıklar arasına girdi. Ne net bir takvim açıklandı ne de somut bir yasa teklifi hayata geçirildi. Bu belirsizlik, yalnızca ekonomik değil, aynı zamanda psikolojik bir yıpranma sürecine dönüştü. Yıllarca aynı kurumda, aynı işi yapan insanlar, yanlarındaki kadrolu........

© HalkTV