Çalışma hayatında bir denge vardır: İşveren sermayesini, bilgisini, gücünü ortaya koyar; işçi ise emeğini. İş hukuku, bu iki taraf arasında daha güçlü olan işverene karşı işçiyi korumayı amaçlayan bir düzen kurar. Zira emek, yalnızca çalışanın değil, ailesinin ve hayatının da teminatıdır. İşte bu noktada çalışma süresi kavramı kritik bir yere oturur.

ÇALIŞMA SÜRESİNİN SINIRLARI

Kanun koyucu, angaryayı yasaklamış, emeği koruma adına çalışma saatlerini net çizgilerle belirlemiştir. Türkiye’de genel kural, haftalık 45 saati aşan her çalışmanın “fazla mesai” olarak kabul edilmesidir. Yer altı madenlerinde bu sınır daha da düşürülmüş; günlük 7,5 saat, haftalık ise en fazla 37,5 saat olarak tanımlanmıştır. Bu sürelerin aşılması durumunda yapılan her fazla saat, zamlı ücretle ödenmesi gereken fazla çalışmadır.

FAZLA MESAİNİN BEDELİ

Fazla mesai ücreti, işçinin normal saatlik kazancının yüzde elli artırılmasıyla hesaplanır. Eğer işyerinde sözleşmede belirlenen süre 45 saatin altındaysa, 45 saate kadar olan ilave çalışmalar “fazla........

© HalkTV