Merhaba değerli okuyucularım, sizlerde soru ve görüşlerinizi [email protected] e-posta adresim üzerinden veya X sosyal medya hesabım üzerinden kolaylıkla iletebilirsiniz.

Türkiye’de sosyal güvenlik sistemi hâlâ dar, hâlâ seçici, hâlâ adil değil.

Kadının emeği ise hâlâ görünmüyor.

Çocuk büyüten, yaşlıya bakan, evi çeviren, evin ekonomisini yöneten, akşam yemeğiyle bir haneyi ayakta tutan milyonlarca kadın… Emekli olamıyor. Emeklerinin karşılığı yok. Sigorta kayıtlarında isimleri bile geçmiyor. Çünkü sistem diyor ki: "Çalışan kazanır." Peki, ev kadını çalışmıyor mu?

Yıllardır aynı soruyu soruyoruz: Kadın yalnızca fabrika çıkışı mı üretkendir? Yalnızca bordroda mı emeği sayılır? Yoksa mutfakta, kucağında çocuğuyla, hastanede refakatçi, okul servisine koşturan, geceleri uykusuz kalan da mı emekçidir?

Evet, kadın emektardır. Ama hâlâ emekli değildir.

Emeklilikte Kadına Görülen Rol: Eşin Vefatını Beklemek Mi?

Bugün Türkiye’deki milyonlarca kadın için sosyal güvenlik, yalnızca eşin veya babanın vefatı sonrası alınan dul veya yetim aylığından ibarettir. Kendi adına emeklilik hayal gibi. Çünkü sistem kadına aktif bir birey olarak değil, başkasına bağlı bir figür olarak yaklaşmaktadır.

İsteğe bağlı sigorta imkânı var deniyor. Peki kim ödeyecek o primleri? Aylık 8.000 -9.000 TL’ye yaklaşan primleri hangi ev hanımı ödeyebilir?

Hele ki hayatını eşiyle birlikte tek maaşla döndürmeye çalışan, çoğu zaman borçla geçinen bir kadının prim ödeyerek emekliliğe ulaşması, kâğıt üstünde var, gerçekte yok.

Doğum Borçlanması: Ne Hak Ne Adalet… Eksik Bir Teselli

Doğum borçlanması hakkı tüm sigortalı kadınlara tanındı. Bu olumlu bir adımdı. Ancak büyük bir eksikle yürürlüğe girdi. Çünkü doğumdan önce sigortalı olmayan kadın, borçlanma yapamıyor. Yani kadın çocuk doğuruyor ama sigortası yoksa, bu emek devlete göre "yok hükmünde".

Üç çocuğa kadar 2160........

© HalkTV