Promosyon…

Adı güzel, kendisi eksik bir kelime.

Bankaların emekliye sunduğu promosyon değil bu; devlete yıllarca hizmet etmiş, alın teriyle geçmişi yoğrulmuş insanların onurunu, geleceğini ve hatta geçimini içeren ağır bir kelime.

Bugün emekli denince aklınıza ne geliyor?

Dinlenen, torun büyüten, yazlıkta çay içen, gazetesini alan bir portre mi?

Hayır, gerçek bu değil.

Gerçek şudur:

Bugün Türkiye’de emekli demek;

Eczanede reçeteye bakan göz,

Pazar çıkışı filedeki sebzeyi azaltan el,

Bankamatik önünde promosyon bekleyen yorgun bir beden demektir.

Bankaların Cömertliği mi, Sistematik Muhtaçlık mı?

Son yıllarda artan banka promosyon tutarları, bir başarı öyküsü gibi sunuluyor.

“Bakın, özel banka 25 bin veriyor, diğeri 27 bine çıktı.”

Peki, emekli neden bu promosyonlara bu kadar muhtaç hale geldi?

Neden bir promosyon açıklaması, milyonlarca insanın gündemini meşgul ediyor?

Çünkü emekli, asgari yaşam standardından uzaklaştırıldı.

Çünkü emekli maaşı artık hayatı çevirmiyor.

Çünkü o promosyon, aslında bir geçim desteğine dönüştü.

Ama asıl vahim olan şu:

Promosyon bir “geçim desteği” haline gelmişse, bu ülkenin sosyal güvenlik sistemi iflas sinyali veriyor demektir.

Üç Yılda Bir Taahhüt, Her Gün Azalan Değer

Üç yıl…

Az değil.

Emekli aynı bankada, aynı promosyonla, aynı rehinli düzende........

© HalkTV