Sınırlarımızı korumak, askerimizin görevi.

Hele hele kafileler halinde Afgan’ın, Pakistanlının, Bangladeşlinin geçirildiği doğu sınırlarımızda kaçaklara ve kaçakçılara göz açtırmamaları gerekir.

Ancak vatanımızın sınırlarını korurken insanlık sınırlarını ihlal edemeyiz.

Suç işleyerek suç önlenemez.

O halde güvenlik güçlerimizin eli silahlı kaçakçılardan ne farkı kalır?

Türkiye-İran sınırındaki Van’ın Özalp ilçesine bağlı Dönerdere köyünde 28 Aralık 2024 gecesi yaşananlar, “Kim daha kanunsuz? Kaçakçılar mı, kaçakçılarla mücadele eden askerler mi?” sorusunu akla getiriyor.

Kaçakçılara yardım ediyorlardı

6 Ocak’ta, bu köşede hikayelerini yazmıştım.

Seyithan Durdu, 34 yaşındaydı.

Dört çocuk babası.

Hayvancılıkla geçiniyordu.

Ve zaman zaman İran’dan Türkiye’ye yasadışı yollardan kaçak göçmen getiren şebekelere yardım edip para kazanıyordu.

Doğruya doğru, yaptıkları suç…

Fakat cezası, yargısız infaz mı olmalıydı?

Seyithan, kardeşi Zübeyt ve 15 yaşındaki yeğeni Ş.D., o akşam Aşağı Tulgalı Mahallesi’nde kaçak göçmenleri devralıp Dönerdere’de şebekeye teslim etti.

Saat 4 sularında kaçaklar minibüse bindirilip yola çıkarılırken; Durdular atlarla Bakışık köyüne doğru ilerledi.

Sıkıp gittiler

Tam bu sırada Özalp 2. Hudut Taburu 3. Hudut Bölüğü Tulgalı Hudut Karakolu’nda Kol Komutanı olarak görev yapan Üsteğmen Y.A. ile beraberindeki Üsteğmen M.Ç. ve Uzman Onbaşı S.G., devriyeye çıkmıştı.

Kaçakları ve Durduları takibe aldılar.

İddiaya göre, dur ihtarında bulunmadan Durduların arkasından ateş ettiler.

Ş.D., anlatıyor:

“Biz dere tarafına giderken, bir araç bize doğru geliyordu. Yerde buz vardı. Ben ve Seyithan kayıp düştük. Ata bindik. Kanalı geçtik. Halen araç takip ediyordu. Şoförün yanındaki iki kişi tüfekle iki el ateş etti. İlk mermi Seyithan’a isabet etti. İkinci mermi boşa gitti. Seyithan attan düştü. Yanına gittim. Araçtan iki kişi indi. Yanımıza geldiler, ‘Ne........

© HalkTV