Alevi demokratik kitle örgütlenmesinde yeni bir model mümkünken, bugünkü yapılanmanın yetersizliğini görmezden gelemeyiz. Aleviler, demokrasi mücadelesinde, tüm toplum kesimlerinin gerisine düştü. Var olan örgütlenme modelinin toplumun istemlerine cevap verememesi güven duygusunu zedeledi. Asimilasyon tehlikesi üzerine ezbere dayalı söylemler anlamını yitirmiştir.

Devletin ve siyasi iktidarların düşmanlaştırıcı uygulamaları sonucu ötelenen ve hırpalanan Alevilerin, demokratik hak ve özgürlükleri hala yasal zeminde kabullenilememiştir. Bu durum toplumsal yapıda önemli sıkıntılara neden olmaktadır. Alevilerin temel isteği “eşit yurttaşlık” talebinin kabul edilmesidir. Alevilerin, yüzlerce ibadethanesi olmasına rağmen bunun yasal bir güvenceye kavuşturulmaması da büyük bir sorun olarak güncelliğini korumaktadır. Bunda Alevi demokratik kitle örgütlerinin de payının olduğunu söyleyebiliriz.

Alevilerin kırk yıldır uğruna mücadele ettiği taleplerle ilgili devletin bir adım atmaması, Tek Adam Rejimi’nin bazı bakanlarının toplumla ilişki kurmaktan ziyade üç-beş unsurla, üç-beş “Dede”yim diyen şahsiyetle otellerde yemek yemeyi tercih etmesi art niyetli bir ilişki anlamı taşımaktadır.

Alevi aydınlarıyla, yazarlarıyla, bilim insanlarıyla, kanaat önderleriyle, Anadolu Alevi Ocak dedeleriyle kurulması gereken diplomatik ilişkiler için atılmayan adımlar süreci çözümsüzlüğe sürüklemektedir. Alevi örgütlerinin de bu sürecin başlaması ve sonuç alınması yönünde gündem oluşturamaması bu sürece olumsuz katkıda bulunmaktadır.

Alevi örgütlülüğündeki bilgi birikimli kadroların “gözünün üstünde kaşın var” anlayışıyla karar mekanizmasının dışında tutulması ve dar bir kadroyla hareket edilmesi nedeniyle de ortak akılla buluşulamamaktadır.

Bugünkü örgütlenme modeli tartışmalara neden olmaktadır. Alevi öncü kadroları yerel düzlemde yeni örgütlenme modeli konusunda inisiyatif almaya hazırlanıyor. Lakin bu........

© HalkTV