İBB Başkanı'nın tutuklanmasından sonra o konuda çok az yazı yazdım. Çünkü ortada yığınla iddialar var; ama kanunen iddia seviyesinde. Ama 'E.İ'nin en yakın çalışma arkadaşlarından, geniş yetkilerle donattığı has adamlarından 50'ye yakın arkadaşı, kendilerini kurtarmak için itirafçı oldular.

İtiraflar, kendi aleyhlerinde de olduğu için o konuda da susmayı tercih ettim. Çünkü itirafçılar, cezalarının hafiflemesi ümidine sarıldılar ve 'isnad olunan yolsuzluk eylemleri'nin ortaya çıkmasında yardımcı olacak ciddî itiraflarda bulunan ve itirafçı olmak talebini mahkemeye bildiren bir kimsenin samimî davranacağına kanaat getiren mahkeme, o talep sahiplerini cezaevlerinden tahliye etti ve çıkardı. Çünkü o ve onun gibilerin milyonlarca lira veya dolar rüşvet aldığı şeklindeki itiraflarının gerçek olmaması mantıken de olacak şey değildi. Kaldı ki o itiraflar banka hesaplarında da görülüyordu.

Ama 'E.İ' için de birçok iddia vardı, itirafçı olan en yakın arkadaşlarınca. İddianame, savcılığın aylarca süren savcılık tahkikat ve sorgulamalarından sonra mahkemeye sunuldu. Ancak, 'E.İ' o savcılık soruşturmaları sırasında pek çok soruya cevap vermiyordu.

Mahkeme de savcılıkça hazırlanan iddianameyi kabul etti ve evvelki gün ilk duruşmaya çıktı 'E.İ'.

Ancak 'E.İ', savcılık tarafından sorgulanırken birçok soruya cevap vermemiş, susma hakkını kullanmış, onları ciddiye alınamayacak derecede bulduğu için olmalı ki, bir psikolojik taktikle 'Bu gibi soruların muhatabı ben değilim...' demiş.

Evvelki günkü ilk mahkeme, 'E.İ' ve 'Ö.Ö' tarafından bir siyasî mitinge dönüştürülmeye çalışıldı ve daha önemlisi, mahkeme de bu duruma göz yumuyormuş, izin veriyormuş gibi bir tavır sergiledi. Mahkemenin de bu duruma seyirci kaldığı anlaşılıyor.

Halbuki mahkeme 'E.İ'ye, iddianamede yer alan ve cevap vermediği konulara dair sorular sormalıydı önce. Sanık ise, bu serbestlikten faydalandı, Cumhurbaşkanlığına aday olacağından korkanlarca bir oyun kurulduğu mânasında uzuun- uzuun........

© Haksöz