İnsanın yeryüzündeki varlığı üzerine düşünmek, aslında kendi iç dünyamıza bakmaktır. Hz. Âdem’in hikâyesi, günümüze âdeta bir projeksiyon tutar. A‘râf sûresinin 24. ayetinde olduğu gibi “Kiminiz kiminize düşman olarak inin…” hitabında, insanın hem dışındaki hem içindeki mücadele hatırlatılır. Bu düşmanlık; nefisle, şeytanla ve bazen kendi zaaflarımızla süren bir sınavdır. Ayetin devamında yer alan “Yeryüzünde sizin için bir süreye kadar yerleşmek ve istifade etmek var.” ifadesi hem varoluşumuzun geçiciliğini hem de bu geçicilikte taşıdığımız sorumluluğu vurgular. İnsanının anlam arayışında kaybolduğu bir asırda bu ayet, bize hayatın bir ceza değil; doğruyu, sabrı ve adaleti öğrenmemiz için açılmış bir imtihan sahnesi olduğunu hatırlatır. Bu yazıda, A‘râf 7/24’ün bu yönüyle bize ne söylediğini, insanın cennetten inişinde saklı olan rahmeti ve hikmeti birlikte düşüneceğiz.

Cennetten İniş ve Düşmanlıkla Sınanma

Yeme yasağı konulmuş ağaçtan yiyen Hz. Âdem, tövbe ettiği ve tövbesi de yüce Allah’ tarafından kabul edildiği hâlde cennetten çıkmak zorunda kalmıştı. Kur'an, -onu, eşini ve o ikisinden var olacak nesilleri de dâhil ederek bu çıkıştan söz eder: “Allah dedi: Kiminiz kiminize düşman olarak inin. Yeryüzünde sizin için bir süreye kadar yerleşmek ve istifade etmek var.” (el-A`râf 7/24) der. Ayetin orijinalindeki sıralama, “iniş (statü........

© Haksöz