Hz. Yûsuf, İslam’ı tebliğinde oldukça dikkatlidir. Onun hapishane arkadaşlarıyla olan etkileşimi, örnek tutum ve davranış sahibi ataların izinden gitmenin önemine ve Allah'a şirk koşmanın yanlışlığına vurgu yapmaktadır. Bu yazıda Yûsuf sûresi 38.-39. ayetler bağlamında şu soruların yanıtları aranacaktır: “Hz. Yûsuf, tebliğde birtakım aşamalara yer vermekte midir? Delilsiz bir şekilde ataların izinden gitme yanlışına karşı nasıl sahih bir alternatif sunmaktadır? Şirk eleştirisinde ne tür bir yöntem kullanmaktadır?” Bu yazıda söz konusu iki ayet bağlamında amaçlanan şey, klasik ve modern dönem tefsirler ışığında ve günümüz Müslümanları için Hz. Yûsuf’un tebliğ sırasında gündeme getirdiği unsurları ortaya koymaktır.

Yusuf'un Tebliğ Yöntemi ve Ataların İzinden Gitme

Ataların izinden gitmek, insanı her zaman yanlışa götürmez. Mühim olan ataların hangi yolu tuttuklarıdır. Bu bağlamda Hz. Yûsuf hapishane arkadaşlarının rüyalarını tevil etmeden önce onlara İslami mesajlar vermektedir: “Atalarım İbrâhim, İshak ve Ya’kūb’un dinine uydum. Allah'a bir şeyi ortak koşmak bize yaraşmaz. Bu, Allah'ın bize ve insanlara olan lütfundandır; ancak insanların çoğu şükretmez.” (Yûsuf 12/38). Hz. Yûsuf, önce arkadaşlarının gayba ilişkin anlamlar içeren rüyalarını açıklayıp sonra onları tevhid dinine davet etmedi. Öyle yapsaydı muhtemelen arkadaşlarının biri öldürüleceği için üzüntüden diğeri de hapishaneden çıkacağı için sevinçten Hz. Yûsuf’un tebliğine odaklanamayacaklardı. Bu açıdan Hz. Yûsuf tebliğ ederken aşamaları gayet güzel belirlemiştir. Bu........

© Haksöz