BUNDAN üç yıl önce Almanya Başbakanı’nın adını sorsam eminim ki birçok kişi anında Merkel’in adını verirdi...

Fransa Başbakanı’nın adını da çoğu kişi anımsardı...

Aynı durumun bugün için geçerli olduğu söylenebilir mi?

Bir çırpıda Olaf Scholz veya Gabriel Attar’ın adını kaç kişi söyler?

Avrupa Parlamentosu (AP) seçimlerine bir de bu cepheden bakınca aslında merkez sağ ve solun karşısında aşırı sağın neden yükseldiği daha iyi anlaşılıyor...

Başbakan Scholz’un partisi SDP’nin bu seçimden neden üçüncü çıktığı da ortada duruyor.

Daha ilerisi Almanya’da koalisyonun geleceğinin neden olmadığını da sonuçlar ortaya koyuyor...

Merkel’in proaktif politikalarından, geleceğe dönük umut veren siyasetinden eser kalmayınca, sonucun bu şekilde çıkması da kaçınılmaz oluyor.

Trafik Lambası Koalisyonu deniliyor, ama lambaların kimlerden oluştuğunu bilen yok...

Fransa’daki durum da bunun ötesinde değil...

Seçimin hemen ardından birçok kişi Cumhurbaşkanı Macron’un seçime gitmesini eleştiriyor.

Tam tersi Macron, üç yıl sonra olabilecek çok daha büyük hezimetin önüne geçmenin yolunu buldu...

Bu taktiği geçmişte aynı koltukta oturan Chirac da yaptı ama kaybetti...

Ancak bir gerçek daha var erken genel seçim kararı almamış olsaydı siyaseten kazınırdı...

Dolayısıyla bu seçim İtalya da işin içine katıldığında aslında AB’nin gelecekte karşılaşabileceği sorunu bugünden görmesini, halının altına süpürülenlerin ortaya çıkmasını sağladı.

AŞIRI SAĞ PARTİ DE İKTİDARA GELİNCE MERKEZE OTURUYOR

Bununla birlikte bir başka gerçeği daha gün yüzüne çıkardı; herkesin şapkasını önüne koyup düşünmesini sağladı...

Konu üzerinde dün sohbet ederken Prof. Dr. Çağrı Erhan........

© Habertürk