İstanbul’la olan ilişkimizi hangi kategoriye koyacağız, ben artık bilemiyorum. Bir yanda “Onsuz yapamam” diyen biz… Öte yanda “Onunla da artık olmuyor” gerçeğiyle her gün biraz daha yüzleşen yine biz.

Toksik bir aşk bizimkisi.

Gitmek istiyoruz ama gidemiyoruz.

Gidenleri de kıskanıyor ama yine gidemiyoruz. Ya da “Ya dönersem?” korkusuyla hareket edemiyoruz. Yani bir ayağımız hep valizde ama bilet iptal sigortası da cebimizde.

Hele ki, buralarda doğup büyüdüyseniz.

Hele ki, her köşesinden keyif aldıysanız.

Hele ki, o boğazın eşsiz güzelliğini görmeden yapamıyorsanız işiniz daha da zorlaşıyor. Fakat ben de etrafımdaki birçok kişi gibi, çoğu zaman “Yeter artık, gidiyorum!” diye diye bir hal oluyorum.

Ama o gidiş hiçbir zaman bugünün işi değil. Hep bir “Bayramdan sonra, yazdan........

© Habertürk