Her biri ilahi görevlerle donatılmış, evrenin işleyişinde kritik roller üstlenmiş bu melekler, teolojik metinlerdeki görkemli tasvirlerinin aksine, acaba kendi aralarında nasıl bir dinamik sergiliyorlardır? İşte bu ilahi dörtlü hakkında, biraz da mizahi bir bakış açısıyla spekülatif bir köşe yazısı denemesi.

Düşünün bir kere, bu dört büyük melek, ebedi bir ofiste, sürekli değişen ilahi direktiflerle uğraşıyor olmalılar. Cebrail, vahiy getirme görevlisi olarak, sürekli bir koşturmaca içinde. “Ey Muhammed, sana yeni ayetler getirdim! Acele et, daha inecek çok şey var!” telaşıyla bir yandan kanat çırparken, diğer yandan notlarını karıştırıyor olmalı. Belki de bazen, “Acaba bu ayeti bir öncekiyle karıştırdım mı?” gibi insani endişelere kapılıyordur.

Mikail, doğa olaylarından ve rızıklardan sorumlu. Hava durumu raporlarını bizzat hazırlıyor, ekinlerin büyümesini denetliyor ve her canlının nasibini eksiksiz dağıtmaya çalışıyor. Ofisinin duvarında devasa bir dünya haritası, yanında ise sürekli güncellenen bir “Yağmur........

© Haberton