Bu cümleyi mesleğin duayenlerinden duymuş olabiliriz. Belki de eleştiri olarak kulağımıza çalınmıştır bir gün. Ancak işin özü, sadece kalemle ya da sadece ayakta durmakla, sokaklarda koşturmakla değil; bu mesleği ne kadar çok sevdiğinle ilgilidir. Gazetecilik, kalemle sahayı aynı terazide tartan, denge isteyen bir iştir. Ama bu dengeyi sağlayan şey; tutkudur, aşktır, inançtır.

Kalem, evet, güçlü olmalı. Sözcükler okuyucunun yüreğine dokunmalı, gerçeği çıplak ama zarif bir şekilde sunmalı. Ama kalem sadece yazı yazmakla gelişmez. Kalemin beslendiği yer, hayatın içidir. Çamurlu sokaklardan, tozlu merdivenlerden, sabaha karşı uyanılan nöbetlerden geçerek şekillenir kalem. Sahaya ayak........

© Haberton