Şimdi sokaklar sessiz, sabahları ilk ışıkta makam aracından önce halkın kapısını çalan o adam yok artık. Ferdi Zeyrek, 48 yaşında, ömrünü Manisa’ya adamış bir gönül neferi olarak bu dünyadan ayrıldı. Ardında tarifsiz bir boşluk, gözyaşıyla yoğrulmuş bir yas bıraktı.O sabah şehir uyanmadı. Manisa’nın dağlarında güneş doğmadı. Vatandaşlar birbirine sarıldı, gözler doldu, ağızlardan tek bir cümle döküldü: “Ferdi Başkan gitti.” Gitti ama arkasında öyle bir iz bıraktı ki, bir ömre değil, bir çağa bedel…

Bir vatandaş bir gün sormuştu ona:
— “Korumaların nerede başkanım?”
Ferdi Zeyrek gülümsemişti o kendine has, samimi haliyle:
— “O da ne ağabey?”........

© Haberton