Ah çocukluğum, ne çabuk geçtin be
Saklambaçla kararan akşamların, mahalle aralarında yankılanan kahkahaların, yere düşen dizlerin hatırasısın sen. Seninle güzeldi her şey. Ben 1991 doğumluyum. Ve yeminle söylüyorum: dünya milenyuma girdi, biz insanlığımızdan çıktık. Önce müzik değişti. Bir zamanlar Murat Göğebakan “Kalbim Yaralı” derdi, biz susar dinlerdik. O bir şey anlatırdı, biz hissederdik. Şimdi? Şimdi birileri mırıldanıyor, autotune’a boğulmuş cümlelerle, kimin ne anlattığı belli değil. Ruh yok. Anlam yok. Samimiyet zaten göç etti bu diyarlardan. Filmler bile değişti. Bir zamanlar © Haberton
