İstanbul’un Çilesi: Taksi Terörü, Diaspora Zafiyeti.
Sevgili dostlar,
Bu satırları, Amerika’da tanıdığım ve Türkiye’yi yürekten seven Amerikalı dostlarımın hatırı için kaleme alıyorum. Zira İstanbul’daki taksi terörü artık beni derinden üzmeye başladı. Bir avuç plaka zengininin, 86 milyonluk cennet vatanımızın itibarını zedelemesine sessiz kalmamalıyız.
Geçtiğimiz yaz, Amerika’dan bir arkadaşım büyük bir heyecanla Türkiye’ye tatile gitti. Ancak ne yazık ki daha ikinci gününde İstanbul’daki taksi terörüne o da kurban oldu. İngilizce dışında dil bilmeyen dostum, beni panikle aradı. Taksiciye “Dün 250 TL ödediğim mesafe için bugün neden 600 TL istiyorsun?” diye sorduğu anda kendisine küfürler yağmaya başlamış. Telefonda arka plandan duyduğum sinkaflı hakaretler, sadece bir vatandaş olarak değil, bir insan olarak da beni derinden sarstı. Düşünün ki, bir kişinin 350 TL fazla kazanma hırsı, koca bir ülkenin itibarını yerle bir edebiliyor. Bu, hiçbir vicdanın kabul edemeyeceği bir çürümedir.
Uç kıtayı birleştiren, dünyanın kalbinde yer alan İstanbul’da taksi bulmak, artık basit bir ulaşım sorunu olmaktan çıkmış; vatandaş için bir sabır, stres ve dayanıklılık sınavına dönüşmüştür. Sabah işe yetişmeye çalışan bir çalışan, çocuğunu acil servise götürmeye uğraşan bir anne ya da valiziyle havaalanına ulaşmak isteyen bir turist... Hepsi aynı kâbusla yüzleşiyor: taksi bulamamak, azarlanmak, kandırılmak ya da fahiş ücret taleplerine maruz kalmak.

Ülkemizi ziyaret eden yabancı dostlarımın neredeyse tamamının dilinden düşmeyen şu cümle, artık bir klişe halini aldı: “Türkiye çok güzel ama taksicileriniz çok kaba, çok güvenilmez.” Ne acıdır ki, bu yalnızca bireysel bir deneyim değil; Türkiye’nin turizm imajına doğrudan zarar veren sistematik bir sorun haline gelmiştir. 25 yıldır yurt dışında yaşayan bir vatan evladı olarak, bu tabloya şahit olmak içimi burkuyor.
________________________________________
İstanbul’da resmi olarak yaklaşık 20 bin taksi hizmet vermekte. Ancak bu sistem artık bir kamu........

© Habername