Yemin edilmişti ya hani bir kere asra,
Taa asırlar evvelden uzanan bu zamana,
Zulüm ile gafletle, isyan ile harcanan,
Kanla, acıyla, kinle ve nefretlerle dolan,
Gözyaşlarıyla gelip, geçen tüm zamanlara…

Hani hüsrandaydı ya insanlar baştanbaşa
Sadece birileri vardı bundan istisna,...
Onlar ki tereddütsüz iman ederdi gayba,
Bir olan, eşsiz olan, hükmün sahibi olan
Mutlak güç ve kudretin sahibi olan Zat’a…

“Lâ!..” ile yıkanlardı kalplerdeki putları,
Lat, Menat ve Uzza’nın temsil ettiklerini
Dönenlerdi sırtını umarsızca........

© Habername