Günümüz İslam dünyasına baktığımız zaman şu manzara açık seçik görünüyor, 2 milyara yakın nüfusumuz, 55'e yakın devletimiz, çok zengin insanlarımız, krallarımız, şirketlerimiz ve yöneticilerimiz var. Başka milletlere/ ümmetlere göre nüfus olarak da genç bir nüfusa sahibiz. Yeraltı zenginlikleri açısından da çok iyi durumdayız. Tüm bunlara rağmen ümmeti Muhammed'in hali pek perişan. Zillet bulutları göğümüzü kaplamıs.

İzzet gemileri deryalarımıza uğramaz olmuş. Eziklik gölgemiz, korkaklık arkadaşımız, çekingenlik yoldaşımız, pısırıklık sırdaşımız olmuş.

Zaferler çağında, "Müslümanlar geliyor, Türkler geliyor, Osmanlılar geliyor..." denilince zalimlerin, katillerin yürekleri korkudan güp güp atar, gözleri faltaşı gibi açılır benizleri mum gibi sararır, dizlerinin bağları çözülürmüş.

Şimdi öyle mi ya, tam tersi onların adları Müslümanları korkutur olmuş. Niçin, neden???

Bunun binlerce sebebi var: İman zafiyeti, dünya. sevgisi. Müminlerin dünya- ahiret dengesini bozmuş olmaları. Rabbimizin emrettiği kulluk şuurundan; Peygamberimizin uyguladığı güzel ahlaktan uzaklaşmış olmaları. Bu gerçekler bizi dünyaya bağladı, ahiretten kopardı, cesaretimizi yok etti. "Vehn zinciri"aklımızı, kalbimizi, göğsümüzü bağladı.

Hedefimiz, bitmeyen tükenmeyen sonsuz hayat yerine, şu geçici dünya olunca, gerçek mutluluğu şu yalan dünyada, maddede, parada, yemede, içmede, giymede, makamda şan ve şöhrette aramaya başlayınca her şey tepetaklak oldu.

Kur'an ve O'nu en iyi anlayan ve bize anlatan peygamberimiz, bu konuda çok fazla uyarıda bulunmuş, pek çok tembih yapmıştır. işte o tembihlerden........

© Habername