İnsanın kişiliği, çocuklukta atılan temeller üzerinde yükselir. Her bireyin iç dünyasında bir çocuk vardır; sevilmeyi, fark edilmeyi, değer görmeyi bekleyen o küçük kalp… Çocuk, kendisine gösterilen ilgi ve şefkatle dünyayı tanır. Ona uzatılan her sıcak bakış, her kucaklayıcı söz, gelecekteki benliğinin yapı taşlarını oluşturur. Çünkü sevgi, sadece duygusal bir ihtiyaç değil, insanın varoluşunu anlamlandıran bir gerekliliktir.

Bir çocuğun kendine olan inancı, anne babasının gözlerindeki ışıkla filizlenir. Değer verildiğini hisseden çocuk, kendine güvenmeyi öğrenir; hata yaptığında bile sevilmeye devam edeceğini bilir. Aksi durumda ise,........

© Habername