Türkiye’nin ahlak ümitleriydi.

Pırıl pırıl gençler olarak bilinirdiler.

Doğruluğun, dürüstlüğün, emanete ihanet etmemenin, kul hakkını gözetenlerin temsilcisi ve timsali idiler.

Ülkücü-Milliyetçi gençlik ile solcu-devrimci gençlik vatan için vuruşurken; bunlar bir köşede sessiz oturup ortamı seyrediyorlardı.

Güne değil geleceğe yatırım yapıyorlardı.

Ülkücü gençlik parasızdı.

. İslami gençlik de parasızdı, yoksullardı

Ve bu yoksulluk sınavını, başarı ile vermişlerdi:

Kul hakkına özen göstermişler, helal ve haram kavramına duyarlıydılar.

70’li, 80’li hatta 90’lı yıllarda hem kibar hem de kul hakkına aşırı duyarlıydılar.

Verdikleri bir randevuya bile geç gelseler, “Lütfen hakkınızı helal edin azizim, sizi beklettim” diye kibarca özür dilerler ve helallik isterlerdi.

Sayın Peker, bunları neden yazıyorsun dediğinizi duyar gibiyim.

Sevgili okurlarım!

Hani Anadolu’da güzel bir söz vardır, “Hayvanın alası dışına, insanın alası içine” diye.

İşte bizim İmam-Hatipli bu ahlak timsali gençler, meğer yerleri dar olduğu için oynayamıyorlarmış.

Dindar Cumhurbaşkanı, dindar bakanlar, dindar yöneticiler masalara oturup,........

© Habererk