Bir ölüm ve bir zihniyet
Sanatçı Volkan Konak kalp krizi geçirerek öldü. Allah taksiratını affetsin, rahmet diliyorum.
Onun ölümüne çeşitli kesimlerden gelen tepki ve yorumlar, din ve ahlaki seviyemizi gösteren bir turnusol gibiydi. Konak’a söylenmedik laf, etmedik hakaret bırakmadılar. Din, ahlak ve terbiye demektir. Başkalarının acılarına üzüntülerine saygı göstermektir. Acılar üzerinden tepinmemektir.
Kendine İslamcı diyenlerden bunun zerresini görmek mümkün olmadı. Namazının kılınmasına bile karşı çıktılar. Abdurrahman Dilipak gibi bir dönem Şanar Yurdatapan’ın peşinde demokrasi demokrasi diye dolaşan bir yazar bile Konak gibilerin namazının kılınmaması gerektiğini söyledi. Kimin Müslüman kimin kafir, kimin cennetlik kimin cehennemlik olduğuna bunlar karar veriyor ya. Konak’ı büyük mahkemeye çıkmadan yargılayıp mahkûm ettiler.
Konak, solcu- sosyalist bir sanatçıydı. Solcu veya komünist olmak tek başına inançsızlığın karinesi olamaz. İmam-ı Azam’ın ifadesiyle; “Kuran’ın........© Habererk
