Aslında sorunun cevabı çok basit. Suriye’nin paraya ama çok paraya ve Arap dünyasında tanınmaya ihtiyacı var. Tanınmadan kastım Şara hükümetinin sembolik olarak tanınmasından ziyade hüsnü kabul görerek desteklenmesi. Suudi Arabistan (SA), Mısırla beraber en ağırlıklı Arap ülkesi olduğundan Arap dünyasının giriş kapısı niteliğinde.

Bu seyahate en sert tepkiyi İran gösterdi. Zira Tahran hala Suriye’den tasfiye edilmeyi kabullenebilmiş değil. Hamaney’in ‘’Suriye gençlerini’’ sokaklara davet etmesine rağmen kayda değer kalabalıklar hareketlenmedi Suriye’de. İran rakip olarak tanımladığı üç ülkenin, SA, İsrail ve Türkiye’nin mevzi kazanmasını tehlikeli addediyor. Fakat en zayıf dönemini yaşadığından ortalığı karıştırmaktan başla yapabileceği çok bir şey yok.

Ülkemizde Riyad seyahatini, ‘’Hani yeni rejime en yakın ülke bizdik. Neden ilk seyahat Ankara’ya yapılmadı?’’ sorusunu merkeze koyarak eleştirenler oldu. Oysa ilk seyahatin Riyad’a yapılması Türkiye’nin takip ettiği siyasetin bir gereği. Zira Türkiye’nin siyaseti Şara hükümetinin özellikle Batı’da ve Arap dünyasında tanınması ve desteklenmesi üzerine kurulu. Türkiye, Suriye’nin bir piyon ülke ya da zayıf bir devlet olarak algılanmasını istemiyor. Esad döneminde Suriye; uluslararası camia da İran ve Rusya’nın kontrolündeki bir müstemleke olarak kabul ediliyordu. İran ve Suriye’nin yerine Türkiye koyularak aynı algının devamı hem Suriye’ye hem de Türkiye’ye zarar verir.

Muhalifler hükümeti kurduğunda, Türkiye’nin yönlendirmesiyle, dışişleri bakanının ilk seyahatlerini Körfez ülkelerine ve Mısır’a yapmasına karar verildi. Fakat Katar dışında hiçbir ülkeden........

© Habererk