Osmanlı’da, kentlerden “Şehremini” sorumluydu.

Cumhuriyet'in ilanıyla birlikte, devletin her kademesine çöreklenen CHP tek parti diktası, valilik ile birlikte belediye başkanlığını kendi il başkanlarına bağladı.

CHP'nin il başkanları ise halktan kimseler değil, kaymak tabasına mensup elitistlerdi.

Mesela!

Fahrettin Kerim Gökay’a, hem belediye reisi hem de vali iken, çöpçüler tarafından; “Elinde Tanzimat arabası/ Avrupa görmüş beybası” şeklinde nükteler yapılmıştı.

İşte bu seçkinci başkanlar, yıllarca belediyelerde diledikleri gibi at koşturdular.

Hatta sırf kıyafetinden dolay Aşık Veysel’i bile Ankara’nın merkezine sokmadılar.

1961 Anayasası ile “belediye başkanlarının seçimle belirlenmesi” kuralı getirilince, 17 Kasım 1963 tarihinde ilk kez yerel seçimler yapıldı.

İstanbul’daki seçimleri Adalet Partisi’nin adayı Nuri Eroğan açık ara farkla kazandığı halde…

CHP’lilerin itirazı sonucu, “Denizcilik Bankası’ndaki görevinden istifa etmeden aday olduğu” gerekçesiyle mazbatası iptal edildi.

İstanbul Belediye Başkanlığı koltuğuna ise seçimi kaybeden CHP’nin adayı Haşim İşcan oturdu.

Türkiye’de ilk kez yapılan yerel seçimlerdeki basit bir hatayı bile affetmeyerek kendi lehine çeviren CHP yönetimi çirkin yüzünü, Recep Tayip Erdoğan’ın İBB Başkanlığı sırasında da sergiledi.

Başkan Erdoğan, Siirt’te düzenlenen açık hava toplantısında Ziya Gökalp'in “Minareler süngü, kubbeler miğfer/Camiler kışlamız, müminler asker” şiirini okuduğu gerekçesiyle 10 ay hapis cezasına mahkûm edildiğinde…

CHP’lilerin “Gerçek bir Atatürkçü” diye baş tacı ettiği dönemin Yargıtay Başsavcısı Vural Savaş, Erdoğan hakkında, “Ucuz kabadayı” şeklinde bir hukuk adamına yakışmayacak rezil ifadeler kullanırken…

Fondaş gazeteler ve kiralık kalemleri ise adeta bayram etmişti.

Mahkumiyet kararının ardından zevkten dört köşe olan kartel gazeteleri, “Siyasi hayatı bitti”, “Tayyip'in bitişi”, “Bir hışımla geldi geçti”, “Erdoğan'ın sonu”, “Muhtar bile olamayacak”, “Hukuk devletine herkes........

© Haber7