Bizanslılar,

İstanbul düşse bile Ayasofya’nın ele geçirilemeyeceğine ve gökyüzünden ellerinde kılıçlarla indirilecek meleklerin, İstanbul’u fetheden Müslümanları şehirden kovacaklarına inanıyorlardı.

Fatih Sultan Mehmed, fethin ardından atını doğruca Ayasofya’ya sürerek şükür secdesine kapandığında, hem bu kutlu mekânı “katedral”den “cami”ye çevirdi hem de Bizanslıların “Ayasofya ele geçirilemez” inancını yerle bir etti.

Bizanslılardan daha zeki olan Fatih, o gün camiye çevirdiği Ayasofya’nın başına ilerde başka musibetlerin gelebileceğini biliyordu.

Bu yüzden, İstanbul’un fethinden 10 yıl sonra, 1463 tarihinde tam 65 metre 30 santimetre uzunluğunda ve 38 santimetre eninde olan “Ayasofya Vakfiyesi”ni yazdırarak;

“Kim ki batıl gerekçelerle bu vakfın şartlarından birini değiştirirse veya maksat ve gayesinden başka bir gayeye çevrilmesine kastederse Allah'ın, meleklerin ve bütün insanların laneti üzerlerine olsun..." sözleriyle, muhtemel bir değişikliğin önüne geçmek için beddua etti.

“Hilal” ile “haç”ın mücadelesinin simgesine dönüşen Ayasofya’yı hiç aklından çıkarmayan Batılılar ise bu kutlu mabetten hiç vazgeçmedi.

Türk tarihinde sözde “Batılılaşmanın ilk somut adımı” olan ve Müslümanlar ile gayrimüslimlerin eşitlendiği “Tanzimat Fermanı” hakkında ülkesine rapor gönderen Fransa’nın İstanbul sefiri;

“Ekselanslarının çok iyi bildiği gibi, bizim bu reformlardan maksadımız, Osmanlı Devleti’ni kalkındırmak değil, Ayasofya üzerinde parlamakta olan hilâli indirip yerine tekrar Hıristiyan haçını koymaktır” sözleriyle, bu kirli niyetlerini açıkça kâğıda aktarmakta sakınca görmedi.

Akabinde…

İlk kez Lozan masasında pazarlık konusu yapılan Ayasofya, önce Bizans mozaikleri bahane edilerek ibadete kapatıldı, ardından esasında Katolik Kilisesi’nin hassasiyeti gözetildiği halde, “Şark âlemini sevindireceği” yalanıyla müzeye çevrildi.

Böylece…

1453'ten 1931'e kadar, tam 478 yıl boyunca cami olan Ayasofya, CHP tek parti diktası ve güdümünde olduğu Batı dünyası öyle istedi diye 1934'te resmen müze yapıldı.

Fakat bu ülkenin şuurlu insanlarının da bir planı vardı.

1952 yılında gerçekleşen Demokrat Parti Çorum İl Kongresi’nde; “İlk ve ortaokullarda Kur’an okutturulmasının temini”, “Mahkemelerde Kur’an üzerine el basarak yemin edilmesi” ve “Gazetelere mayolu

© Haber7