“Bütün kadınlar ille de çalışmalı. Bir işte para karşılığı çalışmayan kadın, kocasının kölesidir!” özetli söylem çok yaygın.

Bazı programlarda “ayaklarının üzerinde durmak” kalıbı kurnazca kullanılıyor.

Bu programlarda en fazla kullanılan kelimelerden biri de “boşanmak!”

Bir kişide kırk kere “deli” derseniz, onu “delirtmeye” başlarsanız.

Bu türden programlarda da bilinç altına sürekli tekrarlarla “boşanma” eylemi sokuluyor.

Başka hiçbir çare kalmadığında “boşanmak” tabiidir…

Başka hiçbir çare kalmadığında ama…

Esas olan yuvanın kurtulmasına vesile olmanın çarelerini aramaktır, yıkmanın değil!

Kapitalist takımının zihinlere yerleştirdiği zararlı malzemelere dikkat edelim lütfen!

“Ev hanımlarını” küçümsemek, onları birer “asalak” olarak görmek, göstermek büyük tuzak.

Sık sık “kişisel tercihlerden”, “özgürlüklerden” bahseden çevreler, tercihlerini “ev hanımlığından” yana kullanan kadınlara hiç saygı duymuyorlar.

İşe gitmek için sabahın köründe yollara dökülüp, akşamın ilerleyen saatlerinde eve dönmeye çalışan; otobüslerde minibüslerde istiflenen milyonların yarıya yakını kadın.

Bunların bir kısmı mecburiyetten gidiyorlar işe, bir kısmı da “kariyer” olsun diye…

Bazı hanımefendiler de, şakayla karışık “Bu devirde çalışmayan kadın evde kalıyor, her kadın eve maaş getirmek mecburiyetinde” diyor.

Evlerini sağlıklı bir şekilde geçindirebilme imkânları olduğu halde, sırf “elleri bollaşsın” diye, zevcesinin çalışmasını isteyen erkek örnekleri de görüyorum.

Bu erkekler, zevceleri çalıştığında, bu kez de “Aslında çalışmasının eve faydası yok; giyimine, kuşamına, makyajına, çocuk için bakıcı, ev için yardımcı parasına yetmiyor aldığı” diye şikâyet edip duruyorlar.

Kimileri de, “30,40 yıl çalışır, sonunda emekliliği hak eder, emeklilikle eve çift maaş girer.” hesabını yapıyor erkekle kadınların.

Herkesin bir hesabı........

© Haber7