Türkiye, yakın tarihinin en ağır yüklerinden biri olan terör prangasından kurtulma çabasındadır. Bu çaba, güvenlik güçlerinin büyük başarısının, toplumsal dokuda, ekonomik kalkınmada, psikolojik dirençte ve uluslararası itibar sahasında da sürdürülmesi çabasıdır.

Terörün gündemin ağırlığını teşkil ettiği yarım asra yaklaşan dönemde, bu prangalar milleti maddi ve manevi olarak yaralamış, kalkınma hamlelerini geciktirmiş, ülkenin enerjisinin içerideki güvenlik problemlerine yönlendirilmesine yol açmıştır.

Türkiye’nin yeni yüzyıl vizyonunda kendine biçtiği “lider ülke, kutupbaşı ülke” rolü, ulaşmak istediği “Türkiye Yüzyılı” hedefi yalnızca ekonomik veya askeri kapasite artışıyla değil, iç barış ve güvenliğin temini, toplumsal huzurun ve adaletin tesisiyle mümkündür. Bu nedenle terörsüz bir Türkiye inşa etmek, “iç cephenin tahkimi” bir tercih değil, stratejik ve tarihî bir zorunluluktur.

Terörsüz Türkiye hedefi, 15 Temmuz gecesi milletin ortaya koyduğu iradenin devamı niteliğindedir.

O gece, terörün en ağır tezahürü olan darbe teşebbüsüne karşı milyonlarca insan sokağa çıkarak bir darbenin akamete uğratılmasını sağlamış; aynı zamanda millet iradesinin bir daha gasp edilemeyeceğini tüm dünyaya ilan etmiştir.

Darbe girişimi, terörün silahlı bir tehdit olduğu gibi, ideolojik, psikolojik ve sosyolojik alanlarda da mücadele edilmesi gereken çok boyutlu bir mesele olduğunu göstermiştir.

15 Temmuz sonrası arınma ve iyileşme süreci, terörün her türlüsüne karşı topyekûn bir toplumsal mutabakatın oluştuğu kritik bir eşiği temsil eder. Bu mutabakatı kalıcı hale getirmenin yolu, Türkiye’yi terörden arındırmaktan geçmektedir.

Terörle mücadele sürecinde elbette en ağır bedelleri şehit ve gazi aileleri ödemiştir. Her şehit ateşi, düştüğü ocağın yanında, toplumun hafızasına da derin, yakıcı bir bir acı ateş olarak kazınmıştır. Şehitlerin geride bıraktığı aileler, ekonomik, psikolojik ve sosyal boyutta ağır bir yükle baş........

© Haber7