İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu, Gazze'de yürüttüğü savaşı modern dünyanın siyasi ve askeri terminolojisiyle açıklamaktan imtina ediyor. Saldırıları binlerce yıl öncesinin kutsal metinlerine dayanan ilahi bir göreve dönüştürüyor. Kullandığı "Amalek" retoriği, bir siyasi stratejiden çok daha fazlası...Soykırımı meşrulaştıran, çocukların ölümünü bir trajedi olmaktan çıkarıp mesiyanik bir zorunluluğa indirgeyen teo-politik bir manifesto niteliğinde.

AMALEK VURGUSU ÖNEMLİYDİ

Netanyahu, 7 Ekim sonrası yaptığı bir konuşmada, İsrail halkına kutsal metinlerindeki bir buyruğu hatırlattı: "Amalek'in sana yaptığını hatırla."

Bu sıradan bir tarihi gönderme değildi. Referans verdiği 1. Samuel kitabının 15. bölümü, Yahudilerin inancına göre, Tanrı'nın Kral Saul'a verdiği emri içeriyor:

"Şimdi git, Amalek'i vur ve onlara ait olan her şeyi tamamen yok et. Onları esirgeme; erkeklerden kadınlara, çocuklardan emzikteki bebeklere kadar hepsini öldür."
Bu sözler, modern savaş hukukunun ve insanlık vicdanının temelden reddettiği bir topyekun imha emri. Netanyahu'nun bu retoriği bilinçli bir tercihti. Düşmanı, siyasi hedefleri olan bir örgütten çıkarıp, varlığı Tanrı tarafından lanetlenmiş, kökü kurutulması gereken kadim bir kötülüğe (Amalek)........

© Haber7