Son yıllarda Türkiye’nin üretim ve ticaret stratejilerinde öne çıkan kavramlardan biri, şüphesiz “yerli tedarik ekosistemi” oldu. Küresel tedarik zincirlerinde yaşanan kırılmalar, pandemi dönemi lojistik krizleri, enerji ve hammadde fiyatlarındaki dalgalanmalar ve jeopolitik gerilimler, ülkeleri yerli üretim ve tedarik kapasitelerini güçlendirmeye yöneltti. Türkiye hem coğrafi konumu hem de sanayi altyapısı ile bu süreçten avantajlı çıkmayı hedefliyor. Ancak yerli tedarik ekosisteminin başarılı olabilmesi, yalnızca üretim kapasitesiyle değil; teknoloji, lojistik, finansman ve inovasyon odaklı politikalarla mümkün.
Yerli tedarik ekosistemi nedir ve neden önemli?
Yerli tedarik ekosistemi, temelde bir ülkenin üretim süreçlerinde dışa bağımlılığı azaltacak şekilde yerli kaynakları, üreticileri ve lojistik ağlarını bütünleştiren bir yapıyı ifade ediyor. Türkiye’de bu kavram, özellikle KOBİ’ler ve orta ölçekli üreticilerin güçlendirilmesiyle somut bir hal alıyor. Otomotiv, savunma, beyaz eşya ve elektronik sektörlerinde yerli parça üretimi teşvik ediliyor. Savunma sanayii özelinde yerli tedarik oranı geçmişte yüzde 30’lar seviyesindeyken, kritik projelerde yüzde 70’in üzerine çıkmış durumda. Bu durum, yalnızca teknolojik bağımsızlığı artırmakla kalmıyor; aynı zamanda ekonomik ve stratejik güvenliği de güçlendiriyor.
Türkiye’nin son yıllarda attığı adımlar, yerli tedarik zincirini sadece bir ekonomik hedef değil, aynı zamanda ulusal güvenlik stratejisi kapsamında ele alıyor. Örneğin savunma sanayii projelerinde ithal parçalara bağımlılığın azaltılması hem bütçeye hem de stratejik esnekliğe katkı sağlıyor. Aynı zamanda, kritik sektörlerde yerli üretimin artırılması, ülke ekonomisinin kırılganlıklarını azaltıyor ve dış şoklara karşı dayanıklılığı yükseltiyor.
Teknoloji ve dijitalleşme: Yerli tedarik zincirinin kalbi
Yerli tedarik ekosisteminde sadece üretim........

© Haber Ege