Küreselleşme, dünyanın ekonomik sınırlarını ortadan kaldırırken ahlaki sınırları daha görünür hale getirdi. Sermaye, bilgi ve teknoloji saniyeler içinde sınırları aşabiliyor; ancak adalet, eşitlik ve etik değerler aynı hızla dolaşmıyor. Bu durum, “küresel ekonominin sadece bir üretim ve ticaret sistemi değil, aynı zamanda ahlaki bir sınav alanı olduğunu açıkça ortaya koyuyor. Günümüzün en yakıcı sorunlarından biri, ekonomik büyümenin getirdiği zenginliğin nasıl paylaşıldığı değil, bu paylaşımın ne kadar adil ve insani temellere dayandığıdır.
Eşitsizliklerin Gölgesinde Büyüyen Bir Dünya
Birleşmiş Milletler ve Dünya Bankası verilerine göre, dünyanın en zengin ’luk kesimi küresel servetin yaklaşık v’sına sahip. Geriye kalan milyarlarca insan, bu devasa ekonomik pastadan yalnızca kırıntılar alabiliyor. Bu tablo, ekonomik adaletsizliğin sadece gelir farkı meselesi değil, aynı zamanda bir insanlık meselesi olduğunu kanıtlıyor.
Afrika’da tarımsal emtia ihracatı yapan ülkeler, aynı ürünleri işleyip satan Avrupa ülkelerinin kazancının yalnızca onda birini elde ediyor. Güneydoğu Asya’daki tekstil işçileri, günde birkaç dolara çalışırken ürettikleri ürünler Batı pazarlarında yüzlerce dolara satılıyor. Bu tablo, ekonomik sistemin merkezinde bir “ahlaki asimetri” bulunduğunu gösteriyor.
Kapitalizmin küresel ölçekte yayılması, üretim ve tüketim ilişkilerini hızlandırırken, etik standartları aynı hızda geliştiremedi. Çok uluslu şirketlerin düşük maliyetli üretim arayışı, insan hakları ve çevre üzerindeki yükü artırıyor. Küresel tedarik zincirlerinde çocuk işçiliği, zorla çalıştırma ve ekolojik yıkım gibi sorunların hâlâ varlığını sürdürmesi, ekonomik başarıların arkasındaki vicdani eksikliği gözler önüne seriyor.
Etik İkilemler: Kazanç mı Vicdan mı?
Ekonominin etik boyutunu tartışmak, yalnızca bir felsefi egzersiz değildir; aynı zamanda sürdürülebilir kalkınmanın da ön........

© Haber Ege