GEÇMİŞİ BÜYÜK, GELECEĞİ SIKIŞMIŞ ŞEHİR: ELAZIĞ’IN SESSİZ ÇIĞLIĞI

Depremler, şehirlerin sadece binalarını değil, kaderlerini de sınar. 24 Ocak 2020’da Elazığ’ı ve Malatya’yı sarsan 6.8’lik deprem, iki şehrin de tarihine ağır bir sayfa ekledi. 6 Şubat 2023 depremleri ise Doğu Anadolu’nun neredeyse tamamını yeniden şekillendirecek büyüklükte bir kırılma yarattı.

Aynı felaketi yaşayan iki şehir… Aynı coğrafya… Aynı acı…

Ama bugün ortaya çıkan tablo birbirinin tamamen zıddı.

Elâzığ: Harput’un Asaletinden Bölgesel Merkeze

Elâzığ, tarihsel olarak yalnızca bir şehir değildir. Harput’un yüksek tepesinden bugüne süzülen kadim bir kültürdür; musikide makam, edepte çizgi, toplumda vakar, ticarette itibar sembolüdür.

Bu şehir geçmişte:

Doğu Anadolu, İç Anadolu ve Güneydoğu’nun kesişim noktasında,

Dış ticaret bankasının bulunduğu,

Bölgenin en büyük limited şirketlerine ev sahipliği yapan,

Holdinglerin faaliyet yürüttüğü,

Ticaret ve sanayinin aynı anda geliştiği,

bölgesel bir merkezdi.

Elazığlı iş insanı çevre illere ticaret için gider, mal alır satar, pazar kurar, bölgenin nabzını tutardı. Ta ki bugün yaşanan durgunluğa kadar…

Bugün Elazığ’ı Ayakta Tutan Son Kale: Organize Sanayi

Deprem sonrası birçok şehir ekonomik olarak sendeledi. Ama Elazığ’ın tamamen yıkılmamasını sağlayan tek şey vardı:

Elazığ Organize Sanayi Bölgesi.

OSB:

Fabrikaları çalıştırmaya devam etti,

Üretimi kesmedi,

İstihdamı korudu,

Şehrin ticari damarını canlı tuttu,

Ağır şartlara rağmen ihracatı sürdürdü.

Bugün Elazığ ekonomisi hâlâ nefes alıyorsa, bu nefes OSB’nin ciğerlerinden geliyor. Ne STK’lar ne siyaset yapmış bu işi… Sanayi omzuna yüklenmiş, taşımış şehri.

Bir iş insanı olarak bölgedeki illeri........

© Günışığı Gazetesi