Fedakârlık ister kardeşlik, arkadaşlık, akrabalık, komşuluk…vs. Bazen yorulur insan, soluklanır bir köşede, gözden geçirir herkesi, her şeyi. Tabiri caizse kim kendisinde ne kadar yer kaplıyor ve kendisi kimde ne kadar yer kaplıyor diye muhakeme eder kendisini çevresini. Kızgınlık olur olur da kırgınlık olmasın. Geçici soğukluk olabilir ama küslük olmasın. Sitem olabilir ama öfke ve kin olmasın. Muhtacız birbirimize. Hatta bir selama, tatlı bir tebessüme bile bazen paha biçilmez.

Yetmeye çalışır insan bazen her yere. Yetinmeye çalışır elindekilerle. Unutur kimi zaman kendisini ve yetemez kendine bile.

Gül bahçesi dikensiz olmazmış. Cefa çekmeden sefaya ulaşmak bereketsiz olur sanırım.........

© Günışığı Gazetesi