Evrenin büyüklüğünü anlamak ve anlatmak anlatmak kolay değil. Rakamların büyüklüğü aklı zorluyor, mesafeler düşünce sınırlarımızı aşıyor. Ama gelin bu haftaki köşemizde sonsuzluğa yakın bu devasa büyüklüğü biraz daha tanıdık ve somut bir dille birlikte düşünmeye çalışalım.

Konu açılmışken akla ister istemez hemen Ziya Paşa’nın o meşhur beyti geliyor:

"İdrâk-i maâlî bu küçük akla gerekmez. Zira bu terazi o kadar sıkleti çekmez."

Her ne kadar Ziya Paşa aklın sınırlarına yaptığı vurguyla “Bu terazi o kadar sıkleti çekmez” diye peşin hüküm vermişse de biz yine de en azından anlayabileceğimiz kadarıyla anlayabilmek için konu üzerinde birazcık kafa yoralım. Bunu yaparken de temsillerden yararlanalım. Zira temsiller dürbün gibidir. Anlaşılması zor uzak meseleleri akla yatkın ve yakın hale getirirler.

Hayal edin ki, Dünya bir apartman dairesi olsun. İçinde yaşamın filizlendiği, milyarlarca insanın yaşadığı, sevinçlerin ve acıların iç içe geçtiği o tanıdık yer… Evimiz…

Her bir gezegen, bu apartmanın farklı dairelerinde yer alıyor. Kimisi bomboş, kimisi kavruluyor, kimisi donmuş... Bizim dairemizde ise hayat var. Ve bu apartmanın tamamı, yani Güneş ve onun çevresindeki gezegenler, asteroidler—hep........

© Günışığı Gazetesi