“Eksiklik, yolun kendisidir.”

Bir şeyin tamamlandığını düşündüğümüz an, ona dair duyduğumuz merak da sona erer. Belki de bu yüzden, gerçekten tamamlanmış olan her şey, aslında eksiktir.

Günümüzün hız ve güven çağı, her şeyin adının konduğu, kategorize edildiği ve yerli yerine oturtulduğu bir düzen arayışıyla şekilleniyor. Tanımlamak, çoğu zaman anlamanın eşanlamlısı sanılıyor. Peki ya bir şeyi tanımlamak gerçekten onu anlamak mıdır? Yoksa onu sınırlamak, dondurmak ve hatta öldürmek midir?

Bir elmayı düşünün.

Spinoza’nın dediği gibi, onu ne kadar ince dilimlerseniz dilimleyin, her zaman iki yüzü olacaktır. Ama o hâlâ bir elmadır. Yani, tanım ne kadar keskin olursa olsun, özü değişmez. Tanım yalnızca sınırlı bir bakış açısı sunar; elmanın “gerçekliği” ise bu tanımın çok........

© Günışığı Gazetesi