Oluştuğunda da o an hiç bitmesin istersiniz. Bir de o hazzın insan tekinin diğer beklentilerine de yanıt verdiğini düşünün. Sadece müzikal tınıda değil, seste, söylenen dilde, şarkının ruhunuza dokunan ve iz bırakan sözlerinde…
İşte, geriye dönüp baktığımda musikinin büyük ustası Aram Dîkran’ı her dinlediğimde bendeki ruh hâli tam da böyledir. Hele kendisiyle tanışıp sohbet ettikten sonra bu duygu daha da pekişmişti.
Şimdi, bedenen yok tabii ki, onaltı yıl olmuş aramızdan ayrılalı. Ama müzik kayıtlarını her dinleyip izlediğimde aynı duygusal iklimde olduğumu ifade etmeliyim.
Kürtçe müziğe baba nasihatiyle “milli” bir vefa sadakatiyle sahip çıkıp ölünceye kadar da bu söz ve kararından asla geri durmamış bir adam Aram usta.
Katliâmdan kurtulmuş bir Ermeni babanın, oğluna hem nasihat hem de vasiyetidir. “Kürtler bizi fermana rağmen ölümden çekip aldı. Sen, sen ol! Ölünceye kadar sesinle onlara bu borcu öde”. Hikâye budur aslında.
Ben........

© Güneydoğu Ekspres