Her istediğinin de en iyisi olmasını ister.

Bunun için bazen olmadık saçmalıklar da yapar, sağlıklı koşullarda ‘asla yapmam’ dediği şeylere de katlanır.

Amaç? İyi bir yaşam sürmek.

İyi bir yaşam sürmek herkesin hakkı elbette.

Bunu elde etmek için gösterilen ‘legal’ çabalar, her tür kutsalın üzerindedir.

Ama en nihayetinde, hepimizin en son durağı birkaç metrelik bir mezar değil mi?

Öyle tabi.

En kötüsü de, yaşarken bunu hiç düşünmemek.

Özellikle de mal ve mülk konusunda ‘çabalarken’ hiç düşünmeyiz.

Başkası ne der, başkasının var benim niye yok, benim başkalarından ne eksiğim var gibi zehirli cümleler o mezarlık yoluna döşenen taşlar gibidir.

Özellikle de yaşanılacak ev ve iş yerleri konusundaki tükenmeyen istekler.

Oda sayıları bu kadar olsun, pencereler şuraya baksın, kapı falanca ağaçtan olsun…

Siz listeyi uzatabildiğiniz kadar uzatın.

“Göz doymayınca, gönül ne yapsın” azizim diyen bilge, yerden göğe kadar haklı bence.

Bu göz doymazlığı bilen kimi ‘tüccarlar’, güvenli ve yaşanılabilir yerler inşa etmektense, o........

© Güneydoğu Ekspres