Klasik müzikten geleneksel tınılarımıza, içimize işleyen Anadolu türkülerinden tüm salonun iştirak ettiği unutulmaz parçalara kadar; Sanatın gücüne, insanlardaki yansımasına gönül veren ve inananların doldurduğu koca salondakiler; konseri zaman zaman içimiz titreyerek, hep duygulanarak, bazen coşarak, ama durmadan alkışlayarak izledik desem…

Aileden biri gibi karşılanıp, uğurlandığımız gecede; sunum, giysi, içtenlik, heyecan, kalite, başarı, yaptığı işin hakkını verme gibi özellikle sanat dalında olmazsa olmaz sayılan niteliklerin, hele de tüm ekibin ekvator sıcaklığındaki içi ısıtan bakışlarıyla salonu sarıp kavraması bana ve bizlere ilaç gibi geldi diye ilave etsem…

Yetinmeyip! Kimi ortamlar kimi insanların gelişiyle aydınlanır, gidişiyle kararır, ortam tenhalaşır, gönüller buruklaşır. Çünkü onlar sesleriyle, sözleriyle, enerjileriyle, esprileriyle ortama renk katar, aranan, sorulan, beklenen özlenen olup çıkarlar ve arkalarından hep dudaklarda bir gülümseme, yüreklerde bir sıcaklık bırakırlar diye bir de gönderme yapsam...

Hızımı alamayıp! Keşke yalnızca güzelliklerden, sakin sessiz, saygılı, sabırlı, kavgasız, gürültüsüz, patırtısız, özür dilemeyi, hoşgörüyü bilen, sanata ve kültüre değer veren bir iklimden söz edebilseydik, dünya yaşanmaya ne kadar değer olurdu demeye getirsem…

Ve konserin ayrıntılarına geçsem!

Sadece salonla sahneyi değil, sanatçıyla seyirciyi değil mekân-insan ilişkisini de ortaya koyan bu konserde seçilen parçalar, dinleyicilere sadece geçmişi, ustaları değil, bugünü, yarını değil, dünü ve geleceği de yaşattı. Bir kez daha ustaların kalıcılığını, beste ve güftelerin kuşakları nasıl etkilediğini hatırlattı. Böyle bir konserin büyük bir emek ve ekip işi olduğunu, ardındaki saz heyetinin, repertuar seçiminin, uyumlu seslerin ciddi çalışma, saatlerce süren provaların, özen ve özveri gerektirdiğini bir kez........

© Gerçek Gündem