Unutsak da unutmuş görünsek de küçük harfler- düşük ses tonuyla sırf adet yerini bulsun diye açıklamalar yapılsa da gözardı edilemeyecek kadar önemli bir deprem gerçeğimiz var. Erzurum’dan Erzincan’a, Lice’den Bingöl’e, Gölcük’ten Düzce’ye, Adana- Ceyhan’dan Kahramanmaraş’a uzanan depremleri, ölüp giden insanları, ne kadar yaşadı, ne yaşadı ve neden öldü sorularının havada asılı kaldığı çocukları ve gençleri nasıl unuturuz? Haritadan silinen ilçeleri, yerle bir olan evleri, “çalıyor ama çalışıyor!” mantığını, sık sık gündeme gelen imar affını, “feleğin işi, kör talih, kara yazgı, kader” gibi kolaya kaçan teselli sözcüklerini nasıl unuturuz? Yine ihmaller, hatalar, yetersizlikler, beton sevdası bilinip ve fakat asla kabullenilmezken eleştiri hakkımızı niçin kullanmayız? Hele de dünyanın doğal kaynaklarının en hoyratça tüketildiği dönemde…

Gönüllü tercihimiz bunların havada asılı kalmamasıdır…

Politik hırsları arşı alada olan yönetim erbabının, esip gürleme şampiyonu büyüklerimizin dur durak bilmeden gerilimi tırmandırdığı ülkemizde; Açlık riski arttıkça tüketici ucuz ve kalitesiz merdiven altı ürünlerin peşine düşmüş. Yoksulluk nedeniyle halkımız yeterli ve dengeli beslenmediği için bağışıklık çökmüş. Ağız ve diş sağlığı başta olmak üzere pek çok sağlık sorunu ertelenmeye, ötelenmeye, gözardı edilmeye başlamış. Öğrenciler okula aç gitmesin diye muhalefetin çocuklara bir öğün yemek verelim önerisi iktidarın oylarıyla “fayda -maliyet analiz çalışması” yapılarak uygun........

© Gerçek Gündem