Sendikal hareket, bugün dünyada ve Türkiye’de sancılı bir yeniden doğuşun eşiğinde duruyor. Avrupa’nın meydanlarında yükselen grev sesleri, Amazon depolarında ter döken göçmen işçilerin haykırışına, Paris’te iklim için yürüyen gençlerin sendikalarla buluşmasına karışıyor. Almanya’da, İsveç’te, Norveç’te sendikalar her ne kadar üye kaybı yaşasa da toplumsal yaşamın ana damarlarından biri olmayı sürdürüyor. Çünkü işçi yalnızca ücret için değil, var olma hakkı için de örgütleniyor; dijitalleşmenin ve yapay zekânın kararttığı gelecek kaygısına karşı birlik içinde duruyor.

Avrupa’da sendikaların gücünü gösteren örneklerden biri, Almanya’daki metal işçilerinin direnişidir. 2023’te Bosch ve Volkswagen gibi büyük şirketlerde çalışan işçiler, artan iş yüküne ve yükselen yaşam maliyetlerine karşı greve gitti. Sendikalar, yalnızca ücret artışını değil, iş güvenliği ve esnek çalışmanın sınırlandırılmasını da gündeme taşıdı. Grevler baskılara karşın sonuç verdi; işçiler hem kazanımlar elde etti hem de dayanışmanın gücünü yeniden anımsattı. Bu mücadele, sendikaların hâlâ işçilerin yaşamını doğrudan şekillendirebilen, toplumsal adaletin somut araçlarından biri olduğunu gösteriyor; aynı zamanda dayanışmanın,........

© Gazete Pencere