Araştırmalar, Avrupa’nın enflasyon (zam) şampiyonu olduğumuzu müjdeledi!

Okuyunca içim karardı!

Bir zamanlar fakirin önemli gıdası olan kuru soğan bile, fiyatıyla caka satmaya başlamış.

Anlaşılan, babamın en sevdiği yiyecek olan “Cücüğe” bile hasret kalacağız.

Kuru fasulye bu gidişle öksüz kalacak!

Tarlada çürümeye terk edilen patates de pazarların kralı olmuş.

Tarlada köle, pazar tezgahında tam bir asil!

Pendik Pazarı’ndaki tezgahtar arkadaşlar, bu fiyatları da çok arayacağımızı söylüyor!

Kabahat sadece enflasyonda değil. Zamansız vuran donun etkisi de bizi “Donsuz” bırakacak bu yaz! Onun için sofranıza konan yiyecekleri silip süpürün.

Eğer geriye bir şeyler kalırsa, onları da bir sonraki öğünde değerlendirin.

Rahmetli annem, babamın kısıtlı maaşıyla ay sonunu getirebilmek için mucizeler yaratırdı. Özelikle de mutfakta. Hiçbir şeyi ziyan etmezdi. Kalan yemekleri ertesi gün yeniden başka bir lezzetli yemeğe dönüştürürdü.

Onun için tüm az gelirli ev kadınları gibi yaratıcıydı, damak sihirbazıydı!

Artıkları kullanırken kitaplardaki tariflere bakmazdı. Zaten “Artık yemekleri değerlendirme kitabı” henüz yazılmadı sanırım. Yazmanın tam sırası!

Annem deneyimlerine güvenerek uydururdu daha çok. En çok onun bayat ekmeklerle yaptığı yemeği severdim. Küçük parçalara böldüğü ekmekleri yağda kızartır, üstüne bol soğan (o zaman ucuzdu), biraz salça, az miktarda kıymayla yaptığı biberli sosu dökerdi. En üstüne de sarımsaklı yoğurt gezdirirdi. Sonunda bayat ekmekler, lezzetli “Ekmek Mantısına” dönüşüp, sofraya konurdu.

Annem bu yemeğin adını "Şaştım Aşı" koymuştu. Yani, ne yapacağını şaşırdığı an uydurduğu bir yemekti bu!

Bir........

© Gazete Pencere