Geçim sıkıntısı, artık bu toplumun sessizce içine hapsolduğu bir çığlık haline geldi. Sadece rakamlarla ifade edilen enflasyon verilerinden ibaret değil bu durum; mutfağın buzdolabında eksik kalan peynir diliminde, çocuğun kantin parasını alamadığı o sabahta, kırtasiye raflarına bakıp defteri yerine sadece kalem alan anne babalarda gizli bir yoksunluk var. Ve ne acıdır ki, bu sıkıntıyı dile getirmek bile bazı çevrelerde şımarıklık ya da nankörlük olarak görülüyor. Oysa gerçek çok net: Geçinemiyoruz demek suç değil, hayatın ta kendisidir.

Her gün binlerce insan sabah uyanıp işe gitmek için yola çıkıyor. Servise yetişmeye çalışıyor, metrobüste ayakta yolculuk ediyor, sabah çayını evde içemeden güne başlıyor. Saatlerce çalışıyor, alın teri döküyor, emek veriyor. Ay sonunda maaş yatıyor ama o maaş yatmadan çok önce borçlara, kredi kartlarına, faturalara bölünüp tükeniyor. Ay sonunu getirebilmek artık bir başarı sayılıyor. Çünkü insanlar gelirlerini değil, eksiklerini sayarak yaşamaya başladı.

Geçinememek artık sadece yoksulluk sınırının altında yaşayanların sorunu değil. Artık orta gelirli aileler bile temel ihtiyaçlarını karşılamakta zorlanıyor. Pazara çıkıldığında fiyatlar cep yakıyor. Domatesin, biberin, soğanın........

© Gazete İlk Sayfa