Salı akşamı 42. bölümüyle nihayet İstanbul'un fethini ekranlara taşıyan "Mehmed: Fetihler Sultanı" dizisi, Türk televizyon tarihinde önemli bir yapım olarak yerini aldı. Tarihimizin en önemli dönüm noktalarından birini, uzun soluklu bir dizi formatında izleyiciye sunması bakımından bir ilk olma özelliği taşıyan yapım, eksikleriyle ve artılarıyla tartışmaya değer.

Serkan Çayoğlu'nun canlandırdığı Fatih Sultan Mehmed karakteri, ekranlarda şimdiye kadar gördüğümüz en uzun soluklu Fatih portresi.

Daha önce sinema filmleri ve dijital platformlarda çeşitli oyuncular tarafından canlandırılan bu büyük hükümdar, televizyon dizisinde farklı yaş dönemleriyle ve çok daha derinlikli bir yaklaşımla ele alındı. Çayoğlu'nun rolüne adeta yaşayarak can vermesi, seyirciyi tarihin o dönemine taşımada büyük rol oynadı.

Ne var ki, her tarihî yapımda olduğu gibi bu dizide de bazı tarihsel gerçeklerden sapmalar göze çarpıyor. Reyting kaygısı, dramatik etki yaratma çabası ve televizyon dinamikleri, ister istemez tarihsel gerçekliği zaman zaman gölgeliyor.

Özellikle 42. bölümde şahit olduğumuz fetih sahnelerinde, Sultan Mehmed'in kılıcını çekip düşman askerleriyle bizzat savaşması, tarihi gerçeklerle örtüşmüyor. Tarihî kaynaklarda Fatih'in fetih sırasında ordusunu yönettiği, ancak bizatihi ön saflarda çarpışmadığı belirtiliyor.

Dizide hükümdarı en önde savaşırken görmek, seyircinin heyecanını artırmak için yapılmış bir tercih olsa da, tarih anlayışımızı........

© Gazete İlk Sayfa